Bekijk
affiche Nieuws
Home |
Persbericht
:
"In
Memoriam"
De
kunstenaar verliest het lichaam,
zijn geest verliest nooit zijn kleur.
©
Jack Jacobs
Een
expositie rond twee Limburgse kunstenaars, die in 2006 onverwacht kwamen
te
overlijden:
|
Charles Russel (*
10 Okt. 1919 † 9 April. 2006)
Emile
Taalman (*
10 Sept. 1931 † 30 Aug. 2006)
Terpkerkje, Grote
Straat, te Oud Urmond
Van zaterdag 21 tot en met woensdag 25 april 2006
Geopend op alle dagen van 13:00 tot 17:00 uur. |
|
Vernissage
op 20 april 20:00 uur.
De
Limburgse schrijver Jack Jacobs zal een inleiding houden.
Geopend wordt door Wiel Gielkens,
voorzitter van Stichting MEG.
In
Memoriam is een expositie van twee Limburgse kunstenaars, die een
belangrijke bijdrage geleverd
hebben aan het Limburgse kunst en cultuurgoed. Naast een beknopt overzicht
van hun uitgebreide
expressieve nalatenschap, zal ook een indruk gegegeven worden hoe zij
werkten in hun atelier.
Charles Russel
en Emile Taalman volgden samen de grafische opleiding aan de Maastrichtse
academie
voor beeldende kunsten, toen nog de kunstnijverheidsschool genoemd. Ze
kregen o.m. les van de
bekende professor Hub Levine.
Bekende medeleerlingen uit die tijd waren Marijke Stultiens, Pieke Dassen,
Loe Jonas, en Nic Tummers.
Charles Russel
:
Charles Russel
werd geboren in Krefeld-Ürdingen (Duitsland), vestigde zich in Eijsden
(Limburg), waar hij
na zijn middelbaar onderwijs een studie psychologie volgde.Hij kwam bij de
marine en werkte tijdens de
oorlogsjaren in Engeland als test en selectie officier.
Na de oorlog kwam hij terug naar Nederland en volgde rond 1950 grafische
technieken aan de
kunstnijverheidsschool in Maastricht.
Na de
academie werkte
Charles Russel
bij uitgeverij Spaarnestad als illustrator van o.a. de Libelle en
vele andere bekende bladen.
De verdiensten waren niet al te hoog en om toch zijn gezin goed te kunnen
onderhouden volgde
Charles Russel
de
kweekschool (nu PABO), die hij afsloot met een hoofdakte.
Hij
gaf les in Amsterdam en Eden. Hij haalde akten Duits en Geschiedenis en
kwam terecht op een MULO
in Bergen aan Zee. Later
volgde een verhuizing naar Kerkrade waar
Charles Russel
tussen 1963 en 1980
les gaf in o.a. tekenen, geschiedenis en Duits. Bekend werd zijn affiche
tegen de ontwikkeling van de
atoombom; hij won er een Europese prijs mee.
Na zijn pensionering gaf Charles zich geheel over aan de schilderkunst. Zo
begon hij in Kerkrade met
landschappen, maar al snel werd de mens het centrale thema in zijn werk.
Charles Russel
was een zeer godsvruchtig mens en in 1985 sloot hij zich aan bij 3de
orde van de Karmelieten.
Deze levenskeuze heeft er ongetwijfeld toe bijgedragen, dat
Charles Russel
ook vele schilderstukken
maakten met een religieuze betekenis. |
Charles was iemand, die niet gemakkelijk
toegankelijk was; somberheid en depressies
beïnvloedde zijn leven en zijn omgeving.
Het menselijk lijden kwam zeer vaak terug
in talloze portretten die hij schilderde.
De portretkunst van
Charles Russel
concentreert zich vooral in het vastleggen
van het menselijk karakter en
confronterende ogen verhult in een bijzonder coloriet.
Charles Russel
exposeerde o.a. in
Wolvega (Friesland), Urmond, Maastricht,
Rolduc, , Berchem (België) Susteren, Beek,
Geleen, Zutendaal (België), Viersen (Duitsland) en Geulle
|
|
Tot de hoogtepunten van het werk van
Charles Russel
behoren ongetwijfeld de drie door hem geschilderde kruiswegen. Daarbij
hielt hij zich niet altijd aan de standaard 14 staties of stonden. Een
bijzonder voorbeeld daarvan hangt in de St Annakerk aan de Annalaan in
Maastricht met 16 stonden. De andere kruiswegen zijn
in particulier bezit.
De
laatste kruisweg, die
Charles Russel
maakte is traditioneel van opbouw, maar waar toch vooral de grote
betrokkenheid zichtbaar is met het lijden van Christus. Door de gebruikte
coloriet, de karakters en vooral de sprekende ogen actualiseert de
kunstenaar dit thema naar onze moderne maatschappij en weet hij de
beeltenissen een intense uitstraling te geven.
Deze Kruisweg is te zien in “In de
oude God” in Rekem (België) van 6 tot en met 29 april.
De opening van deze laatste expositie vindt plaats op Goede Vrijdag
om 15:00 uur na een korte gepaste stilte.
Paul
Gilissen, oud burgemeester van
Valkenburg, draagt een gedicht voor uit eigen werk,
Eric van Muijen
houdt een korte inleiding en Drs. Martin Eurlings, Député provincie
Limburg, opent deze expositie.
|
Emile
Taalman :
Emile
Taalman werd op 10 september 1931 te Sittard geboren. Na de vierjarige
dagopleiding aan de Stadsacademie voor Toegepaste Kunsten in Maastricht
volgde hij de opleiding grafiek en schilderen aan de Jan van Eyck-academie
in diezelfde stad. Daar kreeg
hij onder andere les van de bekende professor
Hub Levigne.
Op
24-jarige leeftijd studeerde hij in 1955 af en won hij met zijn
eindexamenwerk de prijs van de stad Maastricht.
Aanvankelijk
gaf hij als leraar creatieve vakken les aan het Maastrichtse Vormingswerk.
Vervolgens werd
hij in 1971 benoemd tot docent aan de Academie tot opleiding van teken en
handvaardigheidleraren aan de Katholieke Leergangen in Tilburg. Daarnaast
gaf hij ook nog geruime tijd les aan de Academie voor Industriële
Vormgeving te Eindhoven, en
tenslotte
beëindigde hij zijn carrière als docent grafische technieken aan de
stadsacademie te Maastricht.
Met
zijn werk heeft Emile Taalman verschillende prijzen gewonnen.
Zo ontving hij In 1965 van het toenmalige ministerie Cultuur,
Recreatie en Maatschappelijk Werk een reisbeurs. In 1970 won hij een prijs
uitgeschreven door de contactraad van Limburgse schouwburgen met als
onderwerp "Theater".
Zijn werk werd geëxposeerd
onder andere in Maastricht, Hilversum, Aken, Krefeld, Nederlandse-Antillen,
Milaan, Krakau, Dusseldorf, Erkelenz, Urmond en Eersel.In het
gemeentemuseum "Het land van Thorn" in
Thorn hing werk van Emile Taalman als onderdeel van de expositie
"Fantastische Vertellingen".
Theater,
toneel en de grote wereldliteratuur hielden Emile Taalman bezig.
Na zijn carrière als docent bleef hij zich bezig houden met het
vervaardigen van grafiek, schilderijen en illustratief werk.
Tot dat laatste behoort het illustreren van de uitnodigingen van de
slotavond van het Toernooi der Lage Landen. In 2002 werd hiervan door de
stichting een boekje samengesteld.
Emile
Taalman heeft ook monumentale opdrachten uitgevoerd. Voorbeelden daarvan
vindt men in Geleen, Sittard en Maastricht.
Emile Taalman was een
gedreven kunstenaar, die naast belangstelling voor de grote literatuur
zoals Shakespeare, Kafka ook bewondering had voor sprookjesschrijvers als
Anderson. Hij was een groot Dickens kenner.Deze belangstelling leidde tot
zijn laatste werk, prachtige illustratieve series rond de boeken van
Charles Dickens, Hans Cristiaan Anderson en Collodi (Pinichio). |
Emile Taalman had naast een geweldig gevoel
voor humor, oog voor het detail in zijn werk,
zoals het Londen uit de Victoriaanse tijd
in de werken rondom Charles Dickens.
De
kracht van het werk van Emile Taalman
zit op de eerste plaats in z'n herkenbare stijl.
Daarnaast weet Emile Taalman een enorme
vertelkracht in zijn illustraties mee te geven.
Emile was een gepassioneerd kunstenaar,
die keihard werkte, gewoon voor z'n eigen plezier.
Een deel van zijn rijk en boeiend oeuvre wordt
getoond in het Terpkerkje.
|
|
In Memoriam is
een expositie, die een eerbetoon wil zijn aan twee gedreven en
gepassioneerde
kunstenaars, maar die vooral de toeschouwer wil laten deelnemen in hun
nalatenschap en herkenning
van een tijdsbeeld wil meegeven. |
Nieuws
Naar
boven
Home
|