Bekijk affiche           Nieuws           Home

Persbericht : 

"In Memoriam"

De kunstenaar verliest het lichaam,
                             zijn geest verliest nooit zijn kleur.  
                                                                       © Jack Jacobs

Een expositie rond twee Limburgse kunstenaars, die in 2006 onverwacht kwamen te overlijden:

Vernissage op 20 april 20:00 uur.
De Limburgse schrijver Jack Jacobs zal een inleiding houden. Geopend wordt door Wiel Gielkens,
voorzitter van Stichting MEG.  

In Memoriam is een expositie van twee Limburgse kunstenaars, die een belangrijke bijdrage geleverd
hebben aan het Limburgse kunst en cultuurgoed. Naast een beknopt overzicht van hun uitgebreide
expressieve nalatenschap, zal ook een indruk gegegeven worden hoe zij werkten in hun atelier.

Charles Russel en Emile Taalman volgden samen de grafische opleiding aan de Maastrichtse academie
voor beeldende kunsten, toen nog de kunstnijverheidsschool genoemd. Ze kregen o.m. les van de
bekende professor Hub Levine.
Bekende medeleerlingen uit die tijd waren Marijke Stultiens, Pieke Dassen, Loe Jonas, en Nic Tummers.  

Charles Russel :

Charles Russel werd geboren in Krefeld-Ürdingen (Duitsland), vestigde zich in Eijsden (Limburg), waar hij
na zijn middelbaar onderwijs een studie psychologie volgde.Hij kwam bij de marine en werkte tijdens de
oorlogsjaren in Engeland als test en selectie officier.
Na de oorlog kwam hij terug naar Nederland en volgde rond 1950 grafische technieken aan de
kunstnijverheidsschool in Maastricht.  

Na de academie werkte Charles Russel bij uitgeverij Spaarnestad als illustrator van o.a. de Libelle en
vele andere bekende bladen.
De verdiensten waren niet al te hoog en om toch zijn gezin goed te kunnen onderhouden volgde
Charles Russel de kweekschool (nu PABO), die hij afsloot met een hoofdakte.
Hij gaf les in Amsterdam en Eden. Hij haalde akten Duits en Geschiedenis en kwam terecht op een MULO
in Bergen aan Zee.  Later volgde een verhuizing naar Kerkrade waar Charles Russel tussen 1963 en 1980
les gaf in o.a. tekenen, geschiedenis en Duits. Bekend werd zijn affiche tegen de ontwikkeling van de
atoombom; hij won er een Europese prijs mee.

Na zijn pensionering gaf Charles zich geheel over aan de schilderkunst. Zo begon hij in Kerkrade met
landschappen, maar al snel werd de mens het centrale thema in zijn werk.
Charles Russel was een zeer godsvruchtig mens en in 1985 sloot hij zich aan bij 3^de orde van de Karmelieten. 
Deze levenskeuze heeft er ongetwijfeld toe bijgedragen, dat Charles Russel ook vele schilderstukken
maakten met een religieuze betekenis.

Charles was iemand, die niet gemakkelijk
toegankelijk was; somberheid en depressies
beïnvloedde zijn leven en zijn omgeving.
Het menselijk lijden kwam zeer vaak terug
in talloze portretten die hij schilderde.
De portretkunst van Charles Russel
concentreert zich vooral in het vastleggen
van het menselijk karakter en
confronterende ogen verhult in een bijzonder coloriet.

Charles Russel exposeerde  o.a. in
Wolvega (Friesland), Urmond, Maastricht,
Rolduc, , Berchem (België) Susteren, Beek,
Geleen, Zutendaal (België), Viersen (Duitsland) en Geulle

Tot de hoogtepunten van het werk van Charles Russel behoren ongetwijfeld de drie door hem geschilderde kruiswegen. Daarbij hielt hij zich niet altijd aan de standaard 14 staties of stonden. Een bijzonder voorbeeld daarvan hangt in de St Annakerk aan de Annalaan in Maastricht met 16 stonden. De andere kruiswegen zijn
in particulier bezit.

De laatste kruisweg, die Charles Russel maakte is traditioneel van opbouw, maar waar toch vooral de grote betrokkenheid zichtbaar is met het lijden van Christus. Door de gebruikte coloriet, de karakters en vooral de sprekende ogen actualiseert de kunstenaar dit thema naar onze moderne maatschappij en weet hij de beeltenissen een intense uitstraling te geven.  
Deze Kruisweg is te zien in “In de oude God” in Rekem (België) van 6 tot en met 29 april.  De opening van deze laatste expositie vindt plaats op Goede Vrijdag om 15:00 uur na een korte gepaste stilte.  
Paul  Gilissen, oud burgemeester van Valkenburg, draagt een gedicht voor uit eigen werk, Eric van Muijen houdt een korte inleiding en Drs. Martin Eurlings, Député provincie Limburg, opent deze expositie.

Emile Taalman :

Emile Taalman werd op 10 september 1931 te Sittard geboren. Na de vierjarige dagopleiding aan de Stadsacademie voor Toegepaste Kunsten in Maastricht volgde hij de opleiding grafiek en schilderen aan de Jan van Eyck-academie in diezelfde stad.  Daar kreeg hij onder andere les van de bekende professor
Hub Levigne.  

Op 24-jarige leeftijd studeerde hij in 1955 af en won hij met zijn eindexamenwerk de prijs van de stad Maastricht.  

Met zijn werk heeft Emile Taalman verschillende prijzen gewonnen.  Zo ontving hij In 1965 van het toenmalige ministerie Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk een reisbeurs. In 1970 won hij een prijs uitgeschreven door de contactraad van Limburgse schouwburgen met als onderwerp "Theater".  
Zijn werk werd  geëxposeerd onder andere in Maastricht, Hilversum, Aken, Krefeld, Nederlandse-Antillen, Milaan, Krakau, Dusseldorf, Erkelenz, Urmond en Eersel.In het gemeentemuseum "Het land van Thorn" in
Thorn hing werk van Emile Taalman als onderdeel van de expositie "Fantastische Vertellingen".  

Theater, toneel en de grote wereldliteratuur hielden Emile Taalman bezig.
Na zijn carrière als docent bleef hij zich bezig houden met het vervaardigen van grafiek, schilderijen en illustratief werk.
Tot dat laatste behoort het illustreren van de uitnodigingen van de slotavond van het Toernooi der Lage Landen. In 2002 werd hiervan door de stichting een boekje samengesteld.  

Emile Taalman heeft ook monumentale opdrachten uitgevoerd. Voorbeelden daarvan vindt men in Geleen, Sittard en Maastricht.  
Emile Taalman was een gedreven kunstenaar, die naast belangstelling voor de grote literatuur zoals Shakespeare, Kafka ook bewondering had voor sprookjesschrijvers als Anderson. Hij was een groot Dickens kenner.Deze belangstelling leidde tot zijn laatste werk, prachtige illustratieve series rond de boeken van Charles Dickens, Hans Cristiaan Anderson en Collodi (Pinichio).

Emile Taalman had naast een geweldig gevoel
voor humor, oog voor het detail in zijn werk,
zoals het Londen uit de Victoriaanse tijd
in de werken rondom Charles Dickens.  

De kracht van het werk van Emile Taalman
zit op de eerste plaats in z'n herkenbare stijl.
Daarnaast weet Emile Taalman een enorme
vertelkracht in zijn illustraties mee te geven.
Emile was een gepassioneerd kunstenaar,
die keihard werkte, gewoon voor z'n eigen plezier. 
Een deel van zijn rijk en boeiend oeuvre wordt
getoond in het Terpkerkje.